Złotem w handlu międzynarodowym posługiwano się już od czasów starożytnych. Jednak dopiero w 1844 roku pierwszy raz wprowadzono pewne zasady dotyczące kursu walut i wymienności ich na złoto. Te zasady nazywamy systemem walutowym. Co ciekawe, każdy system walutowy posiadał założenie, że standardowej jednostce pieniądza przyporządkowano określoną ilość złota. Przestrzeganie tej zależności gwarantowało stabilność systemu, w przeciwnym wypadku zasady okazywały się bezsensowne, a kraje zamiast cieszyć się zdrową wymianą gospodarczą, zaczynały rywalizować o fotel najbogatszego.
System walutowy – definicja
System walutowy to wszystkie normy prawne, reguły oraz zasady, które określają w jaki sposób ma funkcjonować pieniądz w transakcjach międzynarodowych. Kształtuje się on w wyniku różnych umów międzypaństwowych.
Pierwszy, złoty system
Podstawy systemu waluty złotej zostały stworzone w Wielkiej Brytanii w roku 1844. Wg jego głównego założenia złoto pełniło funkcję pieniądza narodowego i światowego, i było miernikiem porównawczym walut. Cechą charakterystyczną systemu waluty złotej było to, że wahania wokół parytetu złota były ze swej natury bardzo ograniczone i najczęściej wynikały z odpływu znacznych ilości tego kruszcu lub odkrycia jego nowych złóż.
W praktyce oznaczało to, że większość walut na świecie była powiązana ze złotem, a co za tym idzie również ze sobą. Biznesmeni mogli przygotowywać plany i obliczenia na daleką przyszłość, transportować towary, zakładać biznesy i inwestować za granicą, i zawsze dokładnie wiedzieli jaki jest kurs wymiany.
System waluty złotej zaczął upadać, kiedy największe gospodarki świata przestawiły się na produkcję militarną, czyli podczas pierwszej wojny światowej. Jednak kurs złota utrzymywał się na niezmiennym poziomie aż do Wielkiego Kryzysu w latach 1929-33. Wtedy to Franklin D. Roosevelt wydał dekret o zakazie gromadzenie złota bulionowego, złotych monet oraz certyfikatów na złoto w kontynentalnej części Stanów Zjednoczonych. Oznaczało to, że Amerykanie musieli oddać całe swoje złoto do banku. Dzięki temu Stany Zjednoczone odzyskały siłę nabywczą, którą utraciły wprowadzając do obiegu środek płatniczy niemający pokrycia w złocie.
